Ο Μίλτον Φρίντμαν ήταν ο μεγάλος γκουρού του ιδεολογικού
κινήματος υπέρ του αχαλίνωτου νεοφιλελεύθερου Καπιταλισμού της καταστροφής των
εθνών. Ήταν ο δημιουργός οικονομικών μεθόδων του νεοφιλελευθερισμού και ο
άνθρωπος που θαύμαζε οι «δημοκρατικά» εκλεγμένοι Θάτσερ, Ρήγκαν και Μπους καθώς
και πολλοί «δικτάτορες» της Λατινικής Αμερικής. Ήταν ο δημιουργός των «δεξαμενών σκέψης» (Think Tanks), που καταστρέφουν την
ανθρωπότητα με τις ακραίες επεκτατικές Σιωνιστικές συμβουλές τους. Οτιδήποτε
εθνικιστικό και πατριωτικό για τον Μίλτον Φρίντμαν «βρωμούσε». Η Σχολή του
Σικάγου δουλεύει για την επικράτηση της παγκόσμιας Σιωνιστικής διακυβέρνησης
των λαών της Γης. Η Παγκόσμια Σιωνιστική οικονομική Δικτατορία, προκειμένου να
αρπάξει τον Εθνικό πλούτο ενός κράτους, δημιουργεί «κρίση Χρέους» στο
προγραμματισμένο για χρεοκοπία και διάλυση κράτος. Οι εθνικές κυβερνήσεις
ευρισκόμενες υπό καθεστώς «κρίσης χρέους», αποδέχονται τις «θεραπείες-Σόκ» Η
αρχική καταστροφή, δηλαδή ένα πραξικόπημα (Χιλή, κλπ.), τρομοκρατική επίθεση
(ΗΠΑ), χρεοκοπία (Ελλάδα), πόλεμος (Ιράκ), μεγάλος σεισμός τσουνάμι,
(Ινδονησία), τυφώνες (ΗΠΑ), καταστροφή πυρηνικών εργοστασίων (Ιαπωνία),
ανεμοστρόβιλοι (ΗΠΑ), κ.λ.π. εξωθεί ολόκληρο το πληθυσμό σε μια κατάσταση
συλλογικού κλονισμού Σόκ & Δέους. Τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού
του οικονομικού συστήματος του νεοφιλελευθερισμού είναι η μεταβίβαση του
δημόσιου πλούτου σε ιδιωτικά χέρια, η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, η ύπαρξη
μόνο πολύ πλουσίων και φτωχών, η εκτόξευση του δημόσιου χρέους, το διαρκώς
διευρυνόμενο χάσμα ανάμεσα στους λίγους πάμπλουτους και στους πολλούς
αναλώσιμους φτωχούς.
Στη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα
των οικονομολόγων η λεγόμενη Σχολή Οικονομικών Σικάγου, ή Οικονομική Σχολή
Σικάγου, ή Σχολείο του Σικάγου (οικονομίας), φέρεται σχεδόν το σύνολο των
οικονομικών θεωριών που αναπτύχθηκαν κατά καιρούς στο ομώνυμο οικονομικό
Πανεπιστήμιο του Σικάγου και κυρίως από τη δεκαετία του 1950. Το βασικό
χαρακτηριστικό των οικονομικών θεωριών που αναπτύχθηκαν στη σχολή αυτή με
συνέπεια και να εκπροσωπούν αυτή είναι ο οικονομικός φιλελευθερισμός και η
ανοικτή αγορά. Από τη δεκαετία του 1970 ακολουθείται και υποστηρίζεται ο
μονεταρισμός, σε πλαίσια μακροοικονομίας για τη χρηματοδότηση της αγοράς ως
μοντέλο ισχυροποίηση αυτής, ξεφεύγοντας από την δεσπόζουσα τάση της εποχής
εκείνης. Ο Μίλτον Φρίντμανμ (31/71912 – 16/11/2006), ήταν ένας οικονομολόγος, νομπελίστας,
ουγγαροεβραϊκής καταγωγής, ηγετικό στέλεχος της Σχολής του Σικάγου και των
μονεταριστών, υπέρμαχος του φιλελευθερισμού. Η πρώτη χώρα στην οποία
εφαρμόστηκαν οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις της Σχολής του Σικάγου ήταν η Χιλή,
με την επιβολή της δικτατορίας του Πινοσέτ το 1973. Το όνομα του Φρίντμαν και
των υπολοίπων της σχολής του Σικάγου συνδέονται με τις αλλαγές της οικονομικής
πολιτικής που εφάρμοσαν τα καθεστώτα στην Χιλή, την Αργεντινή και άλλες
Λατινοαμερικάνικες χώρες. Η επιρροή αυτή έμεινε στην οικονομική ιστορία σαν «Τα
παιδιά από το Σικάγο». Στον Φρίντμαν επίσης αποδίδεται η θεωρία του δόγματος
του σοκ ή θεραπείας σοκ, που βασίζεται στην ιδέα ότι μια οικονομική κρίση ή ένα
γεγονός καταστροφής ή πολέμου είναι η ευκαιρία για μεγάλες αλλαγές και
μεταρρυθμίσεις σε ένα κράτος. Η επιτυχία της πολιτικής αυτής βασίζεται στο
γεγονός ότι ο φόβος και οι ενοχές για τα αποτελέσματα της κρίσης ή της
καταστροφής, κάνει τους πολίτες ανεκτικούς και απαθείς σε επαναλαμβανόμενες αλλαγές
και μεταρρυθμίσεις ακριβώς επειδή πιστεύουν ότι κάτι άλλο χειρότερο έρχεται.
Αρκετοί πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο συνέβη και στη Μεγάλη Βρετανία επί
πρωθυπουργίας Μάργκαρετ Θάτσερ με αφορμή τον πόλεμο στα Φώκλαντ, ενώ και στη
χώρα μας η πρόσφατη οικονομική κρίση αντιμετωπίζεται με το δόγμα του σοκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου