Από το völkisch κίνημα στον Οικοφασισμό

Ο οικοφασισμός, σύγχρονη τάση της Περιβαλλοντικής Ηθικής, έχει τις ρίζες του στον πρώιμο γερμανικό εθνικισμό, όπως αυτός εκφράζεται από το κίνημα του Γερμανικού Ρομαντισμού, και όπως αποκρυσταλλώθηκε στο πλαίσιο του völkisch κινήματος, ιδίως κατά την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Ο Kaarlo Pentti Linkola, Φιλανδός φιλόσοφος και guru του περιβαλλοντικού κινήματος, θα μπορούσε να θεωρηθεί επιτομή του οικοφασιμού. Θεωρεί πως απόλυτη ηθική αξία μπορεί να αναγνωρισθεί μόνο στο σύνολο της οικόσφαιρας, ενώ, αντίθετα, τα είδη και τα άτομα αντλούν την δική τους – σχετική – ηθική αξία από την συμμετοχή τους στο σύνολο αυτό, στην περίπτωση, βέβαια, που η λειτουργία τους – και η εν γένει ύπαρξή τους – είναι επωφελής για το σύνολο. Εχθρός της τεχνολογίας και της προόδου, της δημοκρατίας, της αστικοποίησης και του σύγχρονου τρόπου ζωής, θεωρεί πως μόνο η άμεση μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού μπορεί να επαναφέρει την διαταραγμένη ισορροπία του πλανήτη. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού κανένα μέσο δεν είναι ακατάλληλο ή ηθικώς απορριπτέο, αρκεί να εγγυάται την αποτελεσματική μείωση του πληθυσμού του είδους μας.