Ράτσα και Ρατσισμός

Το σημερινό πολιτικό καθεστώς μιλά συνέχεια με απαξιωτικό τρόπο για τη ράτσα. Ρατσισμός είναι η πιο συχνή λέξη που χρησιμοποιούν οι διεθνιστές σε όσους τολμούν να μιλήσουν για την εθνική ταυτότητα των λαών. Πως μπορεί να απαντήσει ο μαθητής, ο εργάτης, ο έμπορος και ο πολιτικός, σε όλους αυτούς τους αντιρατσιστές. Η βία είναι μια συνταγή που δείχνει αδυναμία. Η ιδέα της φυλής είναι πολύ ισχυρή για να δείχνει αδυναμία απέναντι στις προκλήσεις της αντίφα. Η γλώσσα, όπως λέει και ο λαός, μπορεί να τσακίζει κόκαλα. Η ιδέα διαδίδεται μέσα από το πνεύμα και μένει αθάνατη, έστω και αν οργίζει τους αντιπάλους της. Η έλλειψη ψυχραιμίας αναδεικνύει την ήττα και τον πανικό των αντιπάλων μας, που μπορεί να απαντούν με δολοφονικά συνθήματα αλλά αδυνατούν να κάνουν διάλογο. Όμως η απάντηση πρέπει να υπάρχει καταγεγραμμένη βαθιά μέσα στον εγκέφαλο των εθνικιστών, εθνικοσοσιαλιστών, φασιστών και όλων όσων υποστηρίζουν την ιδέα της διαφορετικότητας του κάθε έθνους και αντιστέκονται σε μια ομογενοποιήσει των λαών που προσπαθεί να φέρει η παγκοσμιοποίηση. Αν θες να δυναμώσεις την πίστη σου στην ιδέα της φυλής και της ταυτότητας του έθνους, τότε αποστήθισε το παρακάτω κείμενο. Βάλε το βαθιά μέσα στο μυαλό σου. Επεξεργάσου τις παρακάτω φράσεις. Κάνε δικό σου αυτό το κείμενο. Όρθωσε ανάστημα απέναντι σε όλους και με θαρραλέα φωνή απάντησε στις κατηγορίες τους. Διάβασε να μάθεις τι είναι η ράτσα:

«Η κραυγή δεν είναι δική σου. Δεν μιλάς εσύ, μιλούν οι πρόγονοι με το στόμα σου…..  Δεν είσαι ένας είσαι ένα στρώμα στρατού….. Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα, το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο. Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη έκφραση, αυτή είναι το πρόσωπο. Εσύ είσαι ο ίσκιος αυτή είναι το κρέας.

Δεν είσαι λεύτερος. Αόρατα μυριάδες χέρια κρατούν τα χέρια σου και σαλεύουν. Όταν θυμώνεις ένας προπάππος σου αφρίζει στο στόμα σου …. Όταν κοιμάσαι, ανοίγουν οι τάφοι μέσα στη μνήμη και γιομώνει βρυκόλακες η κεφαλή σου….. Μην πεθάνεις για να μην πεθάνουμε, φωνάζουν μέσα σου οι νεκροί. Δεν προφτάσαμε να χαρούμε τις γυναίκες που πεθυμήσαμε, πρόφτασε εσύ, κοιμήσου μαζί τους! Δεν προφτάσαμε να κάνουμε έργα τις ιδέες μας, κάμε τις έργα εσύ!

Τέλεψε το έργο μας!  Τέλεψε το έργο μας! Μέρα νύχτα μπαινοβγαίνουν στο κορμί σου και φωνάζουνε…..

Φώτισε το σκοτεινό αίμα των προγόνων, σύνταξε τις κραυγές τους σε λόγο, καθάρισε τη βούλησή τους, πλάτυνε το στενό τους ανήλεο μέτωπο……

Γιατί δεν είσαι σκλάβος. Ευθύς μόλις γεννήθηκες μια νέα πιθανότητα γεννήθηκε μαζί σου, ένας λεύτερος σκιρτημός τρικυμίζει τη μεγάλη ζοφερή καρδιά του σογιού σου…. Θες δεν θες πλουτίζεις το πατρικό σου το σώμα. …. Δεν είμαι ένας! Δεν είμαι ένας! Το όραμα τούτο κάθε στιγμή να σε καίει…. Το σώμα σου το αόρατο είναι οι πεθαμένοι πρόγονοι και οι απόγονοι οι αγέννητοι. …..Πως μπορείς να σωθείς αν δεν σωθεί ολάκερο το αίμα σου; Ένας από τη ράτσα σου να χαθεί σε συντραβάει στο χαμό του. Ένα μέλος του κορμιού σου και του νου σου σαπίζει….. Είσαι ένα φύλλο στο μέγα δέντρο της ράτσας….. Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει».

Τα λόγια αυτά βάλε τα μέσα στη ψυχή σου. Απομνημόνευσε στο μυαλό σου κάθε λέξη. Όχι δεν είναι δικά μου αυτά τα λόγια. Μεταφέρω τη γνώση και δεν την γεννώ. Για να γεννήσεις μια ιδέα πρέπει να την νιώσεις καλά μέχρι το μεδούλι σου. Αν σε ρωτήσουν ποιανού είναι αυτά τα λόγια απάντησε τους «του Νίκου Καζαντζάκη από το βιβλίο του Ασκητική». Αν σε ρωτήσουν ποιος είναι αυτός, απάντησέ τους «Ένας μεγάλος Έλληνας». Γιατί κάθε άνθρωπος έχει ταυτότητα.

Έσπερος