Οι μάζες δημιουργούσαν μια καινούργια εποχή και οι ηγέτες είχαν
τη συναίσθηση πως τα βήματά τους ήταν συντονισμένα με τα βήματα της ιστορίας.
Εκείνες τις ημέρες παίρνονταν αποφάσεις και δίνονταν διαταγές που καθόριζαν την
τύχη του έθνους για μια ολάκερη ιστορική περίοδο. Και όμως οι αποφάσεις αυτές
σχεδόν δεν συζητιόνταν. Αυτοσχεδιάζονταν. Η πίεση των γεγονότων ήταν τόσο δυνατή,
τα καθήκοντα τόσο ξεκάθαρα, που οι σοβαρότερες και τεράστιες σε ευθύνη αποφάσεις
παίρνονταν δίχως κόπο, στο πόδι, σαν κάτι αυτονόητο και σαν τέτοιες τις δέχονταν
όλοι. Η τροχιά που έπρεπε να ακολουθηθεί ήταν προκαθορισμένη. Δεν χρειάζονταν
να υπογραμμίσεις κάποιο καθήκον, έφτανε να το αναφέρεις μονάχα. Δε χρειάζονταν
πια να κάνεις εκκλήσεις. Χωρίς δισταγμούς, χωρίς αμφιταλαντεύσεις η μάζα αγκάλιαζε
ότι της έβαζαν σαν καθήκον από την ίδια την κατάσταση. Κάτω από το βάρος των
γεγονότων οι ηγέτες διατύπωναν απλώς ότι ανταποκρίνονταν στις ανάγκες του έθνους
και στις απαιτήσεις της ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου