Ο Παντελής Καζάκος και η υποκρισία

Πριν αρκετό καιρό ο Παντελής Καζάκος έφτασε για δεύτερη φορά στην ελληνική «δικαιοσύνη». Φυσικά το παραμύθι επαναλήφθηκε ξανά, τα ΜΜΕ μας έπρηξαν με τις γραφικές τους μαλακίες για «το ανθρωπόμορφο ρατσιστικό κτήνος», «ζωντανεύει η φρίκη του ρατσιστή» και άλλες πίπες. Δεν περιμέναμε τίποτα άλλο από τα φερέφωνα του πολιτικού καθεστώτος της μεταπολίτευσης. Αυτό όμως που μα απογοήτευσε ήταν η υποκρισία των αριστερών και των δήθεν «εθνικιστών» πάνω στο θέμα. Από τη μια οι αριστεροί αντί να αντιμετωπίσουν το ζήτημα σοβαρά και να δείξουν τους αληθινούς ενόχους πίσω από τις πράξεις του Παντελή, που είναι το κράτος και το κεφάλαιο, τα οποία με την τακτική του πολυφυλετισμού προσπαθούν να διασπάσουν την εργατική τάξη στις κοινωνίες της Ευρώπης, αυτοί ακολούθησαν την πολιτική της δαιμονοποίησης που χρησιμοποίησε και το πολιτικό σύστημα, πιστεύοντας με μεγάλη αφέλεια ότι έτσι πλήττουν τον ρατσισμό. Είναι βαθιά νυχτωμένοι. Από την άλλη για ακόμη μια φορά οι ακροδεξιοί λειτούργησαν υπό το κράτος πανικού, καταδίκασαν τον Καζάκο με τόση δριμύτητα, που σίγουρα αν ήταν αυτοί οι δικαστές του θα τον έστελναν στο απόσπασμα. Ούτε μισή στήλη δεν αφιερώθηκε στα αίτια που οδήγησαν το παιδί αυτό στις πράξεις του, από τα έντυπα του χώρου. Εάν πρέπει να κατακρίνουμε για κάτι τον Παντελή Καζάκο είναι ότι σπατάλησε τις σφαίρες του πάνω σε 9 μετανάστες, ενώ θα έπιαναν περισσότερο τόπο εάν τις χρησιμοποιούσε πάνω στους εργοδότες των μεταναστών, πάνω στα γουρούνια αυτά που πλουτίζουν από τον ιδρώτα των εργατών. Από τότε αυτοί φρόντισαν να φέρουν στην πατρίδα μας αρκετές χιλιάδες μετανάστες ακόμη και να γκετοποιήσουν τις ελληνικές πόλεις. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΖΑΚΟ.