ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΗ

Τούρκοι της ΜΙΤ έκαιγαν τα ελληνικά δάση

«Φωτιές» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ακόμα μεγαλύτερες, ίσως, από αυτές που έβαζαν στα ελληνικά δάση οι πράκτορες της ΜΙΤ, «άναψαν» οι δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μεσούτ Γιλμάζ, ο οποίος, μιλώντας στην εφημερίδα Birgun, αποκάλυψε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι, τουλάχιστον την εποχή της πρωθυπουργίας της Τανσού Τσιλέρ, το 1995-1997, Τούρκοι πράκτορες έκαιγαν τα ελληνικά δάση! Μιλώντας για τα μυστικά κονδύλια της εποχής, ο κ. Γιλμάζ ανέφερε: «Όλοι οι πρωθυπουργοί, όταν τελειώνει η θητεία τους και έρχεται νέος πρωθυπουργός, τον ενημερώνουν σχετικά με το πού και πώς χρησιμοποιήθηκαν τα μυστικά κονδύλια. Και εγώ ενημέρωσα σχετικά το διάδοχό μου και οι προκάτοχοί μου έπραξαν το ίδιο. Οι Ερμπακάν, Ετσεβίτ και Ντεμιρέλ ενημέρωσαν τους διαδόχους τους για τα μυστικά κονδύλια. Μόνο η Τσιλέρ δεν μοιράστηκε τις πληροφορίες για τη διάθεση μυστικών κονδυλίων την περίοδο που ήταν πρωθυπουργός. Υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά όπου, πέρα των μυστικών κονδυλίων, όλες οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες. Και κρατικά μυστικά είναι τα σχετικά με την απόπειρα για πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν και τα αντίποινα στα δάση της Ελλάδας. Για θέματα όπως για τις δολοφονίες Κούρδων δεν υπάρχει κάτι σχετικό». Ήταν η εποχή με τις μεγάλες πυρκαγιές στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και της Μακεδονίας, όπου είχαν υπάρξει μεν πληροφορίες στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες για εμπρησμούς από Τούρκους πράκτορες, αλλά οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σημίτη δεν είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν πιο συγκεκριμένες πληροφορίες. Τώρα ομολογούν οι ίδιοι οι Τούρκοι....

Enya Silent Night (in Irish)

The memory of the trees

Sirenia - Save Me From Myself

Galadriel's Lament

Δωρεάν φαγητό από τη φύση

Στα δύσκολα χρόνια που ζούμε και στα δυσκολότερα που έρχονται καλό είναι να θυμηθούμε μερικές πρακτικές που ακολουθούσαν με σοφία οι γιαγιάδες μας τα χρόνια που τα λεφτά ήταν λιγοστά και οι καθημερινές ανέσεις, σχεδόν ανύπαρκτες. Στην εποχή που αναφερόμαστε, είναι σίγουρο ότι δεν θα βρούμε σούπερ μάρκετ σε κάθε γειτονιά της Αθήνας, ούτε ταχυφαγεία με κάθε είδος junk food που υπόσχονται φθηνό φαγητό αμφιβόλου ποιότητας. Οι άνθρωποι ήταν ακόμα κοντά στη φύση και γνώριζαν τα μυστικά που θα τους έδιναν την ευκαιρία να βρίσκουν ένα πιάτο φαγητό, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν λεφτά!

Ας δούμε λοιπόν μερικά προϊόντα που η φύση τα δίνει δωρεάν

Άγρια χόρτα: Αυτά τα άγρια χόρτα που θεωρούνται εκλεκτά στον πάγκο του σύγχρονου μανάβη, κάποτε ήταν το πιο φθηνό φαγητό του τραπεζιού. Αρκεί να ήξερες να τα ξεχωρίζεις και να έβγαινες μια βόλτα με το μαχαιράκι σου στην εξοχή. Για ακούστε μερικά: ραδίκια, ζωχοί, άγρια μάραθα, ρόκες, γλιστρίδες, τσουκνίδες, αγριόπρασα, αγριοσέλινο, βολβοί, βλίτα, βρούβες, κάπαρη, μυρώνια, καυκαλήθρες, αλλά και πιο gourmet όπως άγρια σπαράγγια και αγκινάρες. Σας ανοίξαμε την όρεξη;

Άγρια μανιτάρια: Αυτό κι αν είναι εκλεκτό έδεσμα! Οι φθινοπωρινές και οι ανοιξιάτικες βροχές γεμίζουν τα βουνά με μανιτάρια και οι φανατικοί του είδους περιμένουν με το καλαθάκι στο χέρι να συλλέξουν τον πολύτιμο αυτό μεζέ. Ωστόσο, θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί διότι πολλά είδη είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για κατανάλωση. Ακολουθήστε έναν έμπειρο μανιταροσυλλέκτη και έχετε πάντα μαζί σας έναν φωτογραφικό οδηγό για να μπορείτε ανά πάσα στιγμή να ενημερώνεστε με ακρίβεια. Η σύνεση του συλλέκτη είναι η εγγύηση της ασφάλειας.

Φρούτα του δάσους: Πιθανώς να μην ξέρετε ότι τα βατόμουρα, τα σμέουρα, τα μύρτιλα και όλα αυτά τα μικροσκοπικά φρουτάκια που πωλούνται στα μικροσκοπικά κεσεδάκι σαν κόσμημα, υπάρχουν σε άγρια κατάσταση στο δάσος. Αν ανεβείτε σε ορεινές περιοχές, οι παραδοσιακές νοικοκυρές θα σας δείξουν όλα αυτά τα πολύτιμα καλούδια του δάσους που μετατρέπονται σε πρώτης τάξεως γλυκίσματα για όλο το χρόνο!

Ξηροί καρποί: Τα δασικά δέντρα που πολλές φορές χρησιμοποιούνται στις πόλεις και σαν καλλωπιστικά παράγουν καρπούς που είναι θρεπτικότατοι! Καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα & φουντούκια δεν φυτρώνουν μέσα σε πλαστικά δοχεία, αλλά κρέμονται από τα δέντρα στην κατάλληλη εποχή. Σπεύσατε!

Ελιές: Δεν υπάρχει γειτονιά σε μεγάλη πόλη της Ελλάδας που να μην έχει δεντροστοιχίες με ελαιόδεντρα. Τα δέντρα αυτά παράγουν τον πλούσιο καρπό τους, αλλά δεν ενδιαφέρεται κανείς να τον συλλέξει. Γιατί να μην μαζεύουμε τον καρπό από τα ελαιόδεντρα των πεζοδρομίων;

Φρούτα: Σε πολλές περιπτώσεις τα καρποφόρα δέντρα χρησιμοποιούνται σαν καλλωπιστικά. Η αλλαγή στη χρήση τους δεν σημαίνει ότι τα δέντρα αυτά σταματούν να παράγουν καρπό. Μην αφήνετε, λοιπόν, τα νεράτζια να σκάνε στο πεζοδρόμιο και να αναθεματίζετε για τη βρωμιά που δημιουργείται. Φτιάξτε τα γλυκό! Είναι τσάμπα!

Σαλιγκάρια: Ο παππούς μου, παλιά, μάζευε σαλιγκάρια, τα καθάριζε αφήνοντάς τα στο αλεύρι ή σε μακαρόνια για μερικές μέρες και μετά μάς τα μαγείρευε με κρεμμυδάκια και ντομάτα. Αν είστε από τους fan του εδέσματος, θα ξέρετε ότι ο μεζές αυτός είναι εκπληκτικός! Αν δεν έχετε κάποιον να σας δείξει τα μυστικά των παλιών, μπορείτε να πάρετε αρκετές γνώσεις από τα βιβλία.

Χρόνια Πολλά Μητέρα Γη

Σήμερα, αν το καταλάβουμε βιωματικά και όχι  ως πληροφορία, είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο. Η πιο μικρή μέρα του χρόνου. Οι Έλληνες εόρταζαν τη Γέννηση του Διονύσου από τη μητέρα του Σεμέλη. Το κύριο δρώμενο ήταν η περιφορά στην πόλη ενός Ελάτου στολισμένου με καρπούς ή ενός καρποφόρου κλαδιού Αγριελιάς. Έθιμο που μεταφέρθηκε αλώβητο στις ημέρες μας. Φέτος βεβαίως, το ομοίωμα του δέντρου στο κέντρο της Αθήνας είτε καίγεται είτε στολίζεται με σκουπίδια από δύστυχα απαίδευτα παιδάκια και επαγγελματίες ινστρούχτορες – κομματόσκυλα. Οι αρχαίοι λαοί αναπαριστούσαν την κίνηση του ήλιου με την ζωή ενός ανθρώπου που γεννιόταν κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου που μεγάλωνε βαθμιαία καθώς αυξάνονταν και οι ώρες που ο ήλιος φωταγωγούσε την Γη, και πέθαινε ή ανασταίνονταν τον Μάρτιο την ημέρα της Εαρινής Ισημερίας, συμβολίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αναγέννηση του φυτικού βασιλείου μέσα από την μήτρα της Γης. Το χειμερινό Ηλιοστάσιο 22-25 Δεκεμβρίου σημαίνει την αρχή του χειμώνα, και ο αρχίζει βαθμιαία να αυξάνει η ημέρα έως ότου εξισωθεί με την νύχτα, κατά την Ιση-μερία τον Μάρτιο. Τότε ο Ήλιος νικά το σκοτάδι, και έρχεται η άνοιξη η εποχή της αναγέννησης για την φύση. Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου. Ο Διόνυσος αποκαλούταν «σωτήρ» και θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από την παρθένο Σέμελη. Ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη. Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του Διονύσου από τους Τιτάνες, αλλά στις 30 Δεκεμβρίου εόρταζαν την αναγέννησή του. Οι γυναίκες-ιέρειες ανέβαιναν στην κορυφή του ιερού βουνού και κρατώντας ένα νεογέννητο βρέφος φώναζαν «ο Διόνυσος ξαναγεννήθηκε. Ο Διόνυσος ζει» , ενώ σε επιγραφή αφιερωμένη στον Διόνυσο αναγράφεται: «Εγώ είμαι που σε προστατεύω και σε οδηγώ, εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα».

ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΓΗ

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ

Crying Wolf

SHE ~ Diana ~ Goddess of the Hunt

Artemis the Moonlit Hunter

Lady of the moonlight

The Magical Forest

Braveheart

Excalibur - Celtic Dream

Η Ευρώπη των Εθνών θα ανατείλει ξανά!

Η Επανάσταση είναι σαν τον άνεμο

The Cure - A forest

Οικολογικά στοιχεία του εθνικοσοσιαλισμού

Το 1934, ένας από τους πρώτους οπαδούς του Αδόλφου Χίτλερ, ο καθηγητής βοτανολογίας Ernst Lehmann, χαρακτηρίζει τον Εθνικοσοσιαλισμό ως πολιτικά εφηρμοσμένη βιολογία και προχωρεί εξηγώντας ότι το κόμμα αναγνωρίζει και αποδέχεται πως ο διαχωρισμός και η αποξένωση της ανθρωπότητας από τον φυσικό κόσμο, δηλαδή από το σύνολο της ζωής στον πλανήτη, οδηγεί στην καταστροφή της και στον θάνατο των εθνών. Μόνο μέσω της επανένταξης και ενσωμάτωσης των ανθρώπων στο ολιστικό σύνολο του κόσμου είναι εφικτή η ισχυροποίηση του γερμανικού λαού – γεγονός που αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο των βιολογικών στόχων της εποχής.

Το επίκεντρο ολόκληρης της εθνικοσοσιαλιστικής διανόησης δεν εστιάζεται στην ανθρωπότητα, αλλά στην καθ’ αυτή ζωή, με την ολιστική της έννοια. Πρόκειται για την πρώτη βιοκεντρική πολιτική ιδεολογία, σε αντίθεση με τις μέχρι τότε αποκλειστικά ανθρωποκεντρικές. Κατά συνέπεια, αυτή η τάση για την αποκατάσταση του δεσμού του ανθρώπου με τον ολιστικό χαρακτήρα της ζωής, με αυτή την ίδια τη φύση μέσα στην οποία ο άνθρωπος γεννάται και αναπτύσσεται, αποτελεί την εσώτερη έννοια και την πεμπτουσία της εθνικοσοσιαλιστής σκέψης.

Η θέση αυτή του Lehmann το 1934, που εκπλήσσει ακόμη και στην εποχή μας, φαντάζει ανεξήγητη και αλλόκοτη, αλλά είναι δυνατόν να ερμηνευθεί, εάν συνδυασθεί με μια σχηματική ανάλυση των οικολογικών στοιχείων στις ιδεολογικές τάσεις του εθνικοσοσιαλισμού και την πρακτική εφαρμογή τους κατά τη δωδεκαετή περίοδο της απόλυτης εξουσίας του κόμματος στη Γερμανία, όπως και των προδρόμων αυτών των καινοφανών ροπών κατά των 19ο αιώνα και των αρχών του επομένου.
Το Λίκνο της πράσινης σκέψης Αν και περνά απαρατήρητο, ο γερμανικός χώρος συνιστά το πρόσφορο έδαφος για την ανάδειξη μιας σύνθεσης φυσιολατρείας και εθνικισμού, που καταλήγει σε ένα πανίσχυρο αμάλγαμα υπό την επίδραση του αντιορθολογικού ρεύματος της ρομαντικής παράδοσης. Αυτή η δυναμική εκφράζεται σχεδόν υποδειγματικά από δύο σημαντικότατες φυσιογνωμίες του 19ου αιώνα, τον ακαδημαϊκό και ποιητή Ernst Moritz Arndt (1767-1860) και τον επίσης ακαδημαϊκό, ιστορικό και δημοσιογράφο Wilhelm Heinrich Riehl (1823-1897).

Ο Ernst Moritz Arndt χαρακτηρίζεται από τους ιστορικούς ως ο πρώτος οικολόγος με τη σύγχρονη έννοια του όρου. Με το εκπληκτικό δοκίμιό του, με τίτλο «Για την Προστασία και Διατήρηση των Δασών», που είναι γραμμένο το 1815, την εποχή της έναρξης μίας αμείλικτης προώθησης της εκβιομηχάνισης στην κεντρική Ευρώπη, στρέφεται με δριμύτητα κατά της κοντόφθαλμης ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης των δασών και του εδάφους, καταδικάζοντας τις εκτενέστατες αποψιλώσεις που υπακούουν σε ανερμάτιστα οικονομικά κριτήρια. Σε αρκετά σημεία, οι παρατηρήσεις του είναι κυριολεκτικά διαχρονικές, συμπίπτοντας με τις σύγχρονες θέσεις του βιοκεντρισμού. Για παράδειγμα: τονίζει πως, εάν κάποιος παρατηρώντας τη φύση κατανοεί τους συνεκτικούς δεσμούς και τις αλληλοεξαρτώμενες σχέσεις που αναπτύσσονται, τότε το κάθε τι αποκτά εξίσου σημαντική σπουδαιότητα, είτε πρόκειται για θάμνο, ασπόνδυλο οργανισμό, φυτό, άνθρωπο, πέτρα ή ζώο και τίποτε δεν έρχεται πρώτο ή τελευταίο, καθώς όλα συναπαρτίζουν μία και μοναδική ενότητα. Από την άλλη πλευρά, ο Arndt είναι ξεκάθαρα εθνικιστής, χαρακτηρίζοντας με τα χειρότερα επίθετα τους Εβραίους, τους Σλάβους και τους Γάλλους, απαιτώντας από τους συμπατριώτες του φυλετική συνοχή και τευτονική αγνότητα.

Ο Wilhelm Heinrich Riehl προχωρεί ακόμη περισσότερο από τον Arndt και, σε ορισμένα σημεία, οι οικολογικές του ανησυχίες είναι βαθύτερες και εντονότερες. Προαγγέλλει δυναμικές κινήσεις σύγχρονου τύπου, όπως η Green Peace, όταν στο δοκίμιό του με τίτλο «Αγρός και Δάσος» (Feld und Wald), γραμμένο το 1853, καλεί τους συμπατριώτες του σε ένα νέο αγώνα για την προστασία της φύσης. Ταυτόχρονα, το πάθος του για τη φύση συνδέεται με εθνικιστικά κριτήρια, τονίζοντας ότι η διάσωση των δασών δεν στοχεύει στην απρόσκοπτη προμήθεια ξυλείας για τους παγωμένους χειμώνες, αλλά στη διατήρηση του παλμού της ζωής του λαού και στην κατοχή της Γερμανίας από τους Γερμανούς.

Ο Riehl είναι σφοδρός πολέμιος της ανεξέλεγκτης εκβιομηχάνισης και της αστικοποίησης. Οι αντισημιτικές του τάσεις είναι προφανείς στο έργο του, στα σημεία που εγκωμιάζει τις αξίες της αγροτικής ζωής, καταδικάζοντας τις εκσυγχρονιστικές αστικές ροπές. Θεωρείται ιδρυτής του ρομαντικού αγροτικού κινήματος και της κίνησης κατά της αστυφιλίας, εισάγοντας παράλληλα στη μελέτη της Ιστορίας τη θεμελιώδη θέση της κοινωνικής δομής στη διαμόρφωση των ιστορικών εξελίξεων.

Δράση στο Τορίνο για τα δικαιώματα των ζώων

Ομάδα Αυτόνομων Εθνικιστών Δωδεκανήσου

Στην κατάσταση που έφεραν την Πατρίδα μας οι βολεμένοι πολιτικοί, με την υποδούλωση του ελληνικού λαού στην ξένη κατοχή της Τρόικα των διεθνών τοκογλύφων και του σιωνιστικού κεφαλαίου, πολλές ελληνικές οικογένειες αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα και πολλά παιδιά στερούνται απαραίτητα πράγματα.

Με πρωτοβουλία λοιπόν των Αυτόνομων Εθνικιστών Δωδεκανήσου, δημιουργήσαμε μια ομάδα αλληλεγγύης με σκοπό να μαζευτούν παλιά ρούχα ή αχρησιμοποίητα και να πάνε σε ελληνικές οικογένειες που τα χρειάζονται. Με αυτήν την κίνηση θέλουμε να δείξουμε τον τρόπο που πρέπει να σκεφτόμαστε για να πολεμήσουμε την οικονομική τρομοκρατία που επικρατεί. Η αρχή γίνεται από μας, ελπίζουμε να συνεχιστεί από παντού. Η αλληλεγγύη πρέπει να είναι η ασπίδα μας σε όλη αυτή την κατάσταση. Ό,τι φαντάζει άχρηστο για εμάς, για κάποιους μπορεί να είναι πολύτιμο. Δεν πάει τίποτα για πέταμα!

Δεν είμαστε φιλανθρωπικό ίδρυμα. Είμαστε Έλληνες Εθνικιστές και μέσα από τις δυσκολίες προσπαθούμε να μάθουμε νέους τρόπους ζωής και να μην μένουμε πλέον στα λόγια μέσα από κοσμοθεωρίες και ιδεολογικά κείμενα, δίχως να γίνονται και στην πράξη κινήσεις. Είμαστε Έλληνες και έχουμε περάσει σαν λαός πάρα πολλά δεινά, όμως πάντα η περηφάνια και η πίστη μας οδηγούσαν πάντοτε καταφέρνοντας να αντιμετωπίσουμε τις όποιες δυσκολίες.

Εάν θέλετε να στηρίξετε την προσπάθεια μας με οποιοδήποτε τρόπο, στείλτε μας ένα e-mail στο autonomous12@hotmail.gr

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

Το πνεύμα του δάσους