Ιδεολογικές Αρχές

«Η πιο απαίσια αρχή του Καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος είναι ότι μας έχει μάθει να κρίνουμε τα πάντα και τους πάντες με βάση το χρήμα και την ιδιοκτησία».

«Οτιδήποτε είναι επιζήμιο για την σημερινή τάξη πραγμάτων έχει την υποστήριξή μας. Διότι εμείς επιζητούμε την Καταστροφή. Σε ένα κόσμο που μας έχει περιθωριοποιήσει, υψώνουμε την αρχή της θέλησης για καταστροφή, διότι μόνο η καταστροφή που θα καθαρίσει τα πάντα από το σάπιο φιλελεύθερο σύστημα θα ανοίξει τον δρόμο σε εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές.

Για αυτό και εμείς παλεύουμε για να επιταχύνουμε την αρχή της καταστροφής του σημερινού συστήματος στηρίζοντας ότι εναντιώνεται σε αυτό και το βλάπτει, όπως κάθε απεργία, κάθε κυβερνητική κρίση , κάθε αδυναμία του Κράτους.

Κάθε αποδυνάμωση του είναι καλή, πολύ καλή για μας και πάντα εμείς θα προσπαθούμε να δυναμώνουμε όλες τις παραπάνω δυσκολίες για το κράτος, με πείσμα και με θέληση ώσπου αυτό τελικά πεθάνει».

Gregor Strasser

Συμμαχίες διεθνιστών εναντίον εθνικών απελευθερωτικών επαναστάσεων

Όταν ο Καντάφι κατάλαβε - έστω και καθυστερημένα - ότι οι Άραβες συμμάχησαν με τους εξεγερμένους φύλαρχους της χώρας του, που το μόνο που ζητούσαν ήταν η αυτοδιάθεση και να μπορούν να μιλάνε ελεύθερα τη γλώσσα τους (βερβερίνικη), χωρίς ποτέ να περνά από το μυαλό τους κάποια συνταγματική αλλαγή και η εγκαθίδρυση του κοινοβουλευτισμού (όπως τα μέσα αποχαύνωσης σε ΗΠΑ και Ευρώπη υποστήριζαν), στρατολόγησε εκατοντάδες νεαρούς Τουαρέγκ από το Μάλι και το Νίγηρα, για να πολεμήσουν στη Λιβύη. Ήταν όμως πια αργά.

Η Άνοιξη που δεν ήταν ... Αραβική

Από τότε που ξέσπασε η πρώτη σπίθα της επανάστασης στη Βόρεια Αφρική, η φυλή των Amazigh (βερβερίνοι), που κατοικεί από τα σύνορα Λιβύης με Αίγυπτο μέχρι τον Ατλαντικό και από την Τυνησία μέχρι το Νίγηρα, ήθελε να έχει έναν πολιτικό ηγέτη που να σηκώσει το βάρος της εθνικής επανάστασης για την απελευθέρωση της Ταμαζίγιας (Tamazgha), του κράτους που ήθελαν να δημιουργήσουν. Μέσα στα πρόσωπα αυτά συμπεριλήφθηκε και ο Καντάφι, που όμως δίστασε την κρίσιμη να εναντιωθεί στους Άραβες. Οι Άραβες της δυναστείας Σαούντ (Σαουδική Αραβία) που έχουν μεγάλη επιρροή στην περιοχή και δίνουν εκατομμύρια για το άνοιγμα μουσουλμανικών σχολείων και ισλαμικών βιβλιοθηκών, στρατεύοντας πολλούς μαχητές για την Αλ Κάιντα, δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να δουν τις αραβικές μειονότητες, που υπάρχουν στα κράτη της Βορείου Αφρικής, να χάνουν τα προνόμιά τους.

Οι Άραβες, της δυναστείας των Σαούντ, ήρθαν σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη και αποφάσισαν να τον βγάλουν από τη μέση, στέλνοντας στη χώρα την πολυεθνική δύναμη  των μαχητών της Αλ Κάιντα, εξοπλισμένη με ευρωπαϊκά όπλα και αμερικάνικα δολάρια. Αυτή η πολυφυλετική στρατιωτική δύναμη με τον βαρύ αμερικάνικο οπλισμό, σε σύντομο χρονικό διάστημα ανέλαβε τον έλεγχο με τη βία των φυλάρχων. Η επανάσταση από την στιγμή εκείνη αποκαλέστηκε «αραβική». Οι ντόπιοι βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο πυρά και στη συνέχεια ήρθε και η πολυεθνική δύναμη του ΝΑΤΟ, για να αποτελειώσει το έργο της και να παραδώσει τη Λιβύη στο ελεγχόμενο από τη Σαουδική Αραβία σουνιτικό Ισλάμ. Κάτι παρόμοιο έγινε και στην Τυνησία.

Οι Αμερικάνοι και οι Εβραίοι ήταν σίγουροι πια ότι τίποτα δεν θα άλλαζε τα γεωπολιτικά τους σχέδια και το πολυεθνικό χαλιφάτο, που εδώ και χρόνια σχεδίαζαν, λάμβανε σάρκα και οστά.

Με την συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και δυναστείας Σαούντ, πήραν την εξουσία σε όλα τα εξεγερμένα κράτη της Βόρειας Αφρικής οι σουνιτικές μουσουλμανικές οργανώσεις, που ελέγχονται πλήρως από τη Σαουδική Αραβία, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Κάτι ανάλογο έγινε και στην Αίγυπτο όπου την εξουσία πήρε η Μουσουλμανική Αδελφότητα, οι ορκισμένοι εχθροί του εθνικιστή ηγέτη Νάσερ.

Για αυτό υπήρξε η περίεργη πολιτική «σιωπή» της Αλ Κάιντα, κατά τη διάρκεια αυτών των εξεγέρσεων. Οι παλιοί σύμμαχοι του Αφγανιστάν όταν κινδύνεψαν βρέθηκαν πάλι μαζί.

Μεταξύ των πρωτεργατών της εθνικής της εξέγερσης των βερβερίνων (amazigh) ήταν και ένα Έλληνας, o Ali Giounan, που από το 2000 είχε σφυρηλατήσει την εθνική συνείδηση του λαού της Σαχάρας, που για εκατοντάδες χρόνια είχε υποταχθεί στους Άραβες, που στην περιοχή αποτελούν μειοψηφία. Ένας λαός με διαφορετικό πολιτισμό, που όμως δεν είχε το δικαίωμα να μιλά ούτε καν τη γλώσσα του. Το σύνθημα που έφτανε σε κάθε χωριό της ερήμου ήταν «ένα Έθνος, μια Γλώσσα μια Πατρίδα».

Υποσημείωση Ιστορικά στοιχεία:

Στη Βόρεια Αφρική ζούνε δύο λευκά έθνη.

• Το πρώτο είναι το έθνος των αυτοχθόνων Βερβερίνων (Amazigh που σημαίνει ελεύθερο άτομο). Οι Τουαρέγκ ανήκουν στην εθνότητα των βερβερίνων. Η βορειοδυτική Αφρική πιστεύεται ότι κατοικείται από Βέρβερους από την αρχή της ιστορίας.

Το πρώτο βασίλειο των βερβερίνων (βασίλειο της Μαυριτανίας) εκτεινόταν στη σημερινή βόρεια Αφρική και δημιουργήθηκε από τον γάμο της Κλεοπάτρας Σελήνης ΙΙ με τον βασιλιά Juba ΙΙ. Η Κλεοπάτρα Σελήνη ήταν κόρη της βασίλισσας Κλεοπάτρας της Αιγύπτου με τον Ρωμαίο Μάρκο Αντώνιο και αδελφή του Αλέξανδρου Ήλιου και Πτολεμαίου Φιλάδελφου. Τα παιδιά της ήταν ο Πτολεμαίος της Μαυριτανίας και η Δρουσίλα. Όταν πέθανε η Κλεοπάτρα Σελήνη, την έβαλαν στο Βασιλικό Μαυσωλείο της Μαυριτανίας, που βρισκόταν στη σημερινή Αλγερία, ανατολικά της Καισάρειας, πόλη που έκτισαν η ίδια και ο σύζυγος της Juba και ήταν η πρωτεύουσα του κράτους τους.

• Το άλλο έθνος είναι οι Άραβες. Η αραβική εισβολή στη Βόρεια Αφρική ξεκινά το 642 και 665. Η Kahina ήταν η τελευταία βασίλισσα των Βέρβερων. Έκανε έναν νικηφόρο πόλεμο με τους Άραβες, αλλά στην δεύτερη εκστρατεία ηττήθηκε και πέθανε πολεμώντας. Την πρόδωσαν οι Εβραίοι που σαν αντάλλαγμα οι νικητές έκαναν δεκτό το αίτημά τους να κρατήσουν τη θρησκεία τους και τους μετέφεραν στα εύφορα εδάφη της Ισπανίας που αμέσως μετά κατέλαβαν. 

Έσπερος 

Αληθινοί βιοκαλλιεργητές είναι οι εθνικοσοσιαλιστές

Εθνικοσοσιαλιστές καλλιεργητές βιολογικών προϊόντων το 2013 στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική Γερμανία αρχίζουν να εξελίσσονται σε πρόβλημα για το πολιτικό καθεστώς. Οι οργανώσεις παραγωγών του κλάδου των βιολογικών θα ήθελαν να αποκλείσουν τους παραγωγούς μέλη τους που έχουν εθνικοσοσιαλιστικές αρχές, αλλά αυτό δεν είναι τόσο εύκολο.

«Τα σκάνδαλα που αφορούν τρόφιμα έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Γεγονός που οφείλεται στην αδίστακτη στάση του ανθρώπου απέναντι στα ζώα και τη φύση». Αυτό το κείμενο δεν προέρχεται από περιβαλλοντική οργάνωση, αλλά από τις «βασικές αρχές» του κόμματος NDP.
Η σύνδεση εθνικοσοσιαλισμού και προστασίας του περιβάλλοντος δεν είναι κάτι καινούργιο. Ειδικοί διαπιστώνουν όμως ότι στη Γερμανία όλο και συχνότερα ομάδες εθνικοσοσιαλιστών απευθύνονται στο κοινό μέσα από περιβαλλοντικά ζητήματα. Οι εθνικοσοσιαλιστές καλλιεργητές βιολογικών προϊόντων, με συντονισμό και βάση ενός στρατηγικού σχεδιασμού, αγοράζουν κυρίως εκτάσεις σε οικονομικά υποβαθμισμένα κρατίδια, όπως του Μέκλενμπουργκ-Φόρπομερν και προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση στα δίκτυα παραγωγής και διανομής βιολογικών προϊόντων.

Ο Γκρέγκορ Πέπσελ, φανατικός φιλελεύθερος καπιταλιστής, που μισεί ότι έχει σχέση με έθνος και σοσιαλισμό, διευθύνων σύμβουλος του Bioland, μια από τις μεγαλύτερες οργανώσεις βιολογικών καλλιεργητών της Γερμανίας, θεωρεί την εξέλιξη αυτή ανησυχητική: «Θα πρέπει να προλάβουμε τις εξελίξεις διότι στον κλάδο μας υπάρχουν πολύ περισσότερα πρόσωπα ή ομάδες με εθνικοσοσιαλιστικά πιστεύω από ότι θα επιθυμούσαμε», λέει.
Έτσι σε μια προσπάθεια να εκδιώξει τους εθνικοσοσιαλιστές το Bioland προχώρησε σε αλλαγή καταστατικού για να αποτρέψει άτομα με τέτοιες ιδέες να γίνουν μέλη του. Μια ολοκληρωτική και σκληρή απόφαση που διαχωρίζει τους ανθρώπoυς με βάση την ιδεολογία τους. Μέχρι σήμερα όμως δεν έχει αποκλειστεί κάποιο μέλος του: «Θα ήταν λάθος να πω ότι δεν έχουν κανένα μέλος με εθνικιστικές ή εθνικοσοσιαλιστικές ιδέες. Δεν γνωρίζω κάτι σχετικό. Αν όμως υποπέσει στην αντίληψή μας κάποιος τότε θα πρέπει να αντιδράσουμε», λέει ο διευθύνων σύμβουλος του Bioland.
Τη σύνδεση εθνικοσοσιαλισμού και οικολογίας τη βρίσκουμε ήδη στα μέσα της δεκαετίας του 30, λέει ο Γερμανός ιστορικός, Νιλς Φράνκε, που ειδικεύεται σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος. Ο πρώτος παγγερμανικός νόμος για την προστασία του περιβάλλοντος αποφασίστηκε το 1935 από την κυβέρνηση Χίτλερ. Η ιδέα προστασίας εθνικών εδαφών «είχε απήχηση στον κόσμο», λέει ο Γερμανός ιστορικός από τη Λειψία.